|
|
Post by LauzKaulitz on Sept 14, 2006 0:52:19 GMT -5
De donkere wolken vliegen over het kleine stadje heen, de regen maakt plaats voor de zon en mensen lopen. Schuilden voor de regen, in kleine winkeltjes en in cafés. En ik..ik loop ook. Drijfnat. Ik was niet gestopt, ik was namelijk al te laat. Oh, ja. Je zult wel denken, waar heeft dat maffe mens het nou over? Ik ben Mark, en ik ben homo. Toen ik het mijn vader vertelde flipte hij door. "Je bent geen homo, Mark." had hij gezegt. Ik had hem boos aan gekeken. "Pa, ik ben homo. Ik voel me aangetrokken door jongens." heb ik toen tegen hem gefluisterd. Hij had me niet begrijpend aan gekeken. "En Cynthia dan?" heeft hij toen sissent gevraagt. "Dat was een grote fout, pa'' heb ik toen alleen gereageerd. Op dat moment kwam mijn moeder binnen en ze keek ons raar aan. Mijn vader keek eerst naar mij, en toen naar zijn vrouw. "Hij is homo, zegt hij'' heeft hij toen zacht gezegt. Op dat moment ging het allemaal snel. Mijn moeder gilde, duwde me naar boven en sloot me op in mijn kamer. Daar heb ik gehuild, uren. Tot er op de deur werd geklopt en van slot af gehaald werd. Daar stond ze. Mijn beste vriendin, ze wist alles van me. Zo ook, dat ik homo was. Maar goed, waar was ik? Ik ben dus Mark. Ik heb lang zwart haar tot mijn schouders en ik draag make-up. Ik luister veel muziek. Ik heb ook altijd mijn mp3 speler bij me. Ik luister onder andere Tokio Hotel, Green Day, Nightwish, Children Of Bodom, Papa Roach en verder nog wat bands in die richting. Tokio Hotel. Dat is mijn absolute nummer één. Mijn kamer hangt vol met poster van ze. Ze zien er ook niet slecht uit. Vooral Bill niet. Oké, ik zal verder vertellen voor dat ik af dwaal. Ik ben nu zeventien geworden. Een paar dagen geleden, gelukkig was het toen al vakantie. Nog geen halve week toen, schat ik. Nu heb ik nog twee maand vakantie en ik wil zo veel mogelijk concerten bezoeken.
Ik stap een tijdschriften winkel in en loop naar rechts. Daar staat het, dé Bravo Tokio Hotel Special. Ik pak hem uit het rek en loop langzaam naar de toonbank. Daar betaal ik en kijkt een man me grijnzend aan. Ik grijns ook en krijg een aai over m'n hoofd. "Hé! Waar was dat voor nodig?" lach ik naar de man. De man haalt zijn schouders op, nog steeds lachend. Als ik af gerekent heb loop ik weer naar buiten. Daar loop ik de straat uit naar een soort kantoor en ook daar ga ik naar binnen. Ik trek mijn jas uit en neem plaats in de wachtkamer. Toen ik dus mijn ouders had verteld dat ik homo was hebben ze me naar een psyghiater gestuurd, omdat ze dachten dat ik gek geworden was. Ja, mijn hoela!
Reacties?
Kritiek?
Comments?
|
|
|
|
Post by LauzKaulitz on Sept 14, 2006 0:52:36 GMT -5
Nou, in elk geval. Ik zit hier nog. Org, ik word helemaal gek hierzo, oké nu niet gaan denken dat ik écht een psyghiater nodig heb ofzo. Ik staar maar een beetje na de muur. Er hangen allemaal posters over zelfvertrouwen, wantrouwen, hoe je met dingen om moet gaan, etc, etc. Dat is gewoon om gek van te worden. "Meneer ho - eh.. Bergkamp?" hoor ik dan. Oké, hij wou homo zeggen. Sukkel. Er staat een man in een deftig pak, mijn psyghiater dus. Ik knik. Hij maakt een nogal vaag gebaar en ik volg hem naar zijn 'kantoor'. Als we daar plaats genomen hebben kijkt hij me aan door zijn ronde brilletje. "Hoe gaat het?" vraagt hij dan. Ik kijk hem boos aan. "Goed." antwoord ik alleen. "En met jouw?" voeg ik er aan toe. Hij kijkt boos terug. "Ja, ook." zegt hij nors. Ik dacht dat psyghiaters hun gevoelens tegen over hun 'patienten' niet mocht uitten? "En.. Voel je je nog steeds aangetrokken door jongens?" hij kijkt me doordringend aan. "Ja, nog steeds. Maar ik kan niet zeggen dat ik ú erg aantrekkelijk vind" grijns ik breed. oehw, ik vind dat zo cool. Die vent boos maken. Ooh ja, ik mag geen vent of wijf zeggen van mijn ouders. Nja, boeiend. De 'vent' kijkt me boos aan en staat op. "Je kunt gaan, je bent hopeloos." zegt hij dan hard. "Oke!" roep ik hard en ik ren bijna gillend zijn kantoor uit.
Ja, ik ben écht gestoord, I know. Maar hoe het ook zij, ik ga naar huis. Thuis aangekomen loop ik meteen door naar boven en plof ik op mijn bed. Ik heb een soort hemelbed, ik slaap altijd met mijn hoofd aan de kant waar de standen niet zo hoog zijn. Klinkt verwijfd, een hemelbed. Ik ben zó'n wanhopige Tokio Hotel fan dat ik, met graffiti de band op de muur heb gespoten. En de namen staan er ook bij. Hele rechts staat Bill, mijn held. Boven Tokio Hotel staat Tom, daarnaast Gustav en onder Tokio Hotel staat Georg. Verder hangt mijn kamer vol van ze. En daar heb ik mijn bureau met allemaal rotzooi en mijn geliefde pc, ook volgeplakt met Tokio Hotel.
|
|
|
|
Post by LauzKaulitz on Sept 14, 2006 0:53:04 GMT -5
Ik verveel me dood, nou ja, dood. Niet letterlijk natuurlijk. "d**n, dan maar even op de computer." mompel ik tegen mezelf. Dementheid, kuch. Ik slof naar mijn bureau en zet de pc aan. Als de pc eindelijk opgestart is, na vijf minuten is het eerste wat ik doe Tokio Hotel opzetten om vervolgens mee te schreeuwen met 'Schrei'. Als ik mijn msn aan gedaan heb klikt Carina me aan. Mijn beste vriendin.
[F] Carina [F] Mark, ben er altijd voor je, hvj [K] zegt;
Heej lieffiej [K]
[F] Mark [F] Carina, ik ben er ook voor jou en hou ook van jouw [K] zegt;
Eej meisjee [K]
[F] Carina [F] Mark, ben er altijd voor je, hvj [K] zegt;
Alles goed ? =]
[F] Mark [F] Carina, ik ben er ook voor jou en hou ook van jouw [K] zegt;
Ik heb me weleens beter gevoeld, en met jouw dan? =]
[F] Carina [F] Mark, ben er altijd voor je, hvj [K] zegt;
Alleen heftige ruzie met mijn ma. Hoezo heb je je wel beter gevoeld? Wat is er? =O
[F] Mark [F] Carina, ik ben er ook voor jou en hou ook van jouw [K] zegt;
Aaahw, meissiej toch [K] Ik ben net weer naar die psyghiater geweest, Naar dat vertel ik je nog wel ;]
[F] Carina [F] Mark, ben er altijd voor je, hvj [K] zegt;
Oke =] Ooh, ik HEB NOG GOED NIEUWS! Tom en Bill wonen óók in Loitsche! En ze geven er volgende week een concert. Ik heb al kaartjes voor ons. Je gaat toch wel mee he ? =O
[F] Mark [F] Carina, ik ben er ook voor jou en hou ook van jouw [K] zegt;
NATUURLIJK! =D
[F] Carina [F] Mark, ben er altijd voor je, hvj [K] zegt;
Kun je naar het speeltuintje komen? Met die schommels en hangbrug..?
[F] Mark [F] Carina, ik ben er ook voor jou en hou ook van jouw [K] zegt;
Jaah =] Ik zie je daar zo! Hou super veel van jou, niet vergeten! [L]
[F] Carina [F] Mark, ben er altijd voor je, hvj [K] zegt;
Ik hou ook superveel van jouw en jij ook niet vergeten! =O [K]
Ik zet snel mijn pc uit en ren de trap af. Ik trek mijn leren jas aan en als ik de deur achter me dicht getrokken heb sta ik buiten. Als ik bij het parkje aan kom voel een twee armen om me heen en aan de zwarte bos haren te zien is het Carina. Ze is de beste vriendin die iemand zich kan wensen, ik hou zo veel van haar.Als ik geen homo was, zou ik wel op haar gevallen zijn, denk ik.
|
|
|
|
Post by LauzKaulitz on Sept 20, 2006 0:41:25 GMT -5
Als ze me loslaat duw ik mijn lippen even op haar wang en kijk haar dan aan. "Het is jammer dat ik homo ben, anders wist ik het wel." grijns ik. Ze schiet in de lach en geeft me een klap op mijn schouder. "Hé!" zeg ik lachend. Ze pakt mijn hand dan vriendschappelijk vast en trekt me mee naar haar huis. Daar aan gekomen stormt ze binnen en knal ik tegen haar op als ze verbaasd blijft staan. Haar irritante zusje staat daar, en ze grijnst gemeen. Tjah, wat wil je ook met een kind dat net in haar Puberteit zit. "MAM!" gilt ze, nog steeds gemeen grijnzend. "CARINA HEEFT EEN VRIENDJE!" krijst ze. Carina kijkt haar zusje vernietigend aan en ik trek mijn hand los van die van mijn beste vriendin. Haar moeder komt er aan gestormd en kijkt verbaasd als ze mij ziet staan. "Maar je was toch.." begint ze. "Ja." kap ik haar zin af. Ik had geen zin dat het zusje zou weten dat ik geen hetero ben. "Mam, wij gaan naar boven" zegt ze snel en ze trekt me mee naar boven. Daar aan gekomen tref ik een muur vol met poster van Tokio Hotel en ik grijns. Ze kijkt me raar aan en ik knik naar de muur. Als ze merkt waar ik het over heb begint ze te grijnzen en schiet ik in de lach. Dit is de eerste keer dat ik haar kamer zie dus ik neem hem goed in me op. Ze heeft, net als een hemelbed. Ik plof op haar bed neer terwijl zij haar pc aan doet en een paar minuten later klinkt er Tokio Hotel door de kamer. We beginne beide mee te zingen en ik ga op mijn rug liggen. Ze start haar msn op terwijl ze in haar la zit te rommelen. "Kijk" zegt ze zacht. Ze houd vier concert kaartjes omhoog. Ik begin te hyperventileren en merk niet dat ik op haar bed sta te springen. "Mark!" roept ze dan. Als ik het eindelijk door heb ga ik onschuldig op het bed zitten. "Waarom zijn het er eigenlijk vier?" vraag ik dan.
|
|
|
|
Post by LauzKaulitz on Sept 20, 2006 0:42:16 GMT -5
"Nou, je zusjes houden toch ook van Tokio Hotel en.." begint ze. Ze kan haar zin niet afmaken want ik vlieg haar om haar nek. Dan laat ik haar los en kijk ik haar glinsterend aan. "Weet je wel niet hoeveel dit voor me betekent?" weet ik uiteindelijk uit te brengen. Ze kijkt me glimlachend aan als ik mijn mobiel pak. Ik zoek een nummer op en druk op het groene knopje."Met Laura." klinkt er hijgend door de telefoon. "Waar ben je?" vraag ik opgewonden (oke, ik word niet geil ). "Ik ben samen met Astrid aan het NAAKTZWEMMEN" gilt ze door de telefoon. "NEE, OMG" gil ik. Ik hoor gegil en gelach aan de andere kant en schiet in de lach. "Nu even serieus" zeg ik lachend. "We zijn thuis, met water aan het klooien!" roept ze hijgend. Ik hoor weer gegil en ik begin te hyperventileren. "Ik en Carina komen eraan, we hebben een verassing!" roep ik hard tegen de telefoon. Ik druk snel de telefoon uit en laat me weer achterover vallen. "Lets go." zeg ik nog. Carina sluit haar pc af en ik trek ongeduldig aan haar mouw als we eindelijk weg kunnen gaan. Ze pakt haar fiets en ik spring achterop. Ik hou me goed aan haar vast want ze slingerd nogal zodat mijn voeten steeds een de stoep raken. Als we er zijn spring ik opgelucht van de fiets. Ik plof op mijn knieén en kus de grond. "GROND" gil ik en weer kus ik de grond, oké, ik heb echt een psyghiater nodig. Carina gaat lachend op mijn rug zitten en ik doe zo'n rodeo - paard na. Later liggen we gierend op de grond. "Ahum" hoor ik iemand zeggen. Ik kijk omhoog en er staat een raar wezen boven me, Laura dus. Ze laat gevaarlijk een klodder spuug boven me hangen. Ik kijk haar angstig aan. "NEE, NEE LAURA!" gil ik lachend. "Wat is er broetje?" grijnst ze. "Nou.." begin ik en ik doe alsof ik na denk. Ik krijg een klodder spuug in mijn haar en sta gillend op. "Verdomme, Laura!" krijs ik terwijl ik het vieze spuug uit mijn haar probeer te krijgen. "We hebben kaartjes voor Tokio Hotel, ook voor jullie twee." zeg ik dan shaggarijnig. Laura en Astrid, mijn twee zusjes beginnen hyper te springen en gillen waardoor ik en Carina in de lach schieten. We beginnen met ons vieren te gillen tot we moe en schor worden. "Het concert is volgende week." zeg ik dan heel droog.
Als we een uur later zitten te genieten vn een biertje zet ik de Tv aan. Tokio Hotel - Der Letzte Tag. We zingen met ons allen mee en dan krijg ik een idee. "Zullen we naar die discotheek gaan?" vraag ik. Ik kijk iedereen aan, natuurlijk niet te gelijk. Ze stemmen opgewekt toe en als we ons eindelijk klaar hebben gemaakt, eten, douchen, omkleden, make-up en alle andere zaken kunnen we gaan. We staan net voor de deur als Astrid een moeilijk gezicht trekt. "Wat is er?" vraag ik grijnzend. "Ik moet naar de wc" zegt ze moeilijk. Ik, Carina en Laura zuchten en Astrid rent naar binnen. Als ze weer buiten staat lopen we richting de discotheek. We hebben dus geen Bob of Bob - in nodig om weer thuis te kunnen komen. Ik open mijn ogen. Koppijn. Kater. Nog zes dagen. Oké, niet door flippen, Mark. Ik loop in mijn boxer naar beneden om een biertje te pakken. "HENRIE, DOE NORMAAL" hoor ik mijn moeder gillen. Oh my Kaulitz. "IK BEN HET ZAT! WE GAAN NU SCHEIDEN!" schreeuwt mijn vader. Nee, ze mogen niet scheiden! Ik loop door naar de kamer en zei daar mijn moeder huilend en mijn vader die een rood hoofd heeft van het schreeuwen.
"Goeiemoggûh" mompel ik zo normaal mogelijk. "HOU JE BEK" schreeuwt mijn vader tegen me terwijl hij met een hand op de salon tafel slaat. "Man, relaxt" zeg ik zacht. Ik hoor mijn vader steeds dichterbij komen en ik draai me zelfverzekerd naar hem toe. Ik heb me nog maar net omgedraait als ik ineens een vuist tegen mijn wang aan voel klappen met een enorme kracht en ik wankel iets naar achter. Hij..hij sloef me, hij sloeg me gewoon! Ik loop geschrokken naar de kelder. Daar pak ik een tas en stop daar drank en bier in. Ik loop met grote stappen naar buiten, naar het parkje. Daar aangekomen plof ik in de bosjes en open een fles. 'Hij sloeg me' gaat er door me heen. Ik begin zachtjes te zingen en nog geen nummer later glijden er tranen over mijn wangen. Ik stop met zingen en zet de eerste fles aan mijn lippen. Ik voel de heerlijke gevoel van alcohol mijn hersen overnemen en ik neem de ene fles na de andere. Mijn problemen wegzuipen, heerlijk. Ik voel zelfs de pijn die zonet in mijn wang kroop niet meer, zelf het tintelen niet. Op een gegeven moment laat ik mijn laatste halfvolle fles op de grond vallen en word alles zwart.
Auw. Hoofd, pijn. Lichaam, pijn. Ik open mijn ogen en sluit ze weer als ik merk dat het regent. Heerlijk, regen. Het verkoelt mijn wang die weer pijn begon te doen. Ik val weer in slaap.
"Jongeman? Alles goed?" hoor ik iemand vragen terwijl diegene aan mijn schouder schud. Ik open mijn ogen en zie een best wel jonge vrouw over me heen gebogen. Ik ga verward zitten en de vrouw kijkt me ongerust aan. "Ja, het gaat wel." mompel ik dan maar. "Kom, ik neem je mee zodat je je kunt opknappen" zegt ze vastbesloten. Ik kijk haar aan, ik zie haar dubbel. Wow, dat is niet goed. Ik probeer op te staan, maar ik val weer in de bosjes als ik sta. Ze vrouw geeft me een hand en trekt me omhoog. Ze legt mijn arm om haar schouders em zo 'lopen' we naar haar huis. Ze legt me op een groot bloemetjes bank en loopt de keuken in. Even later komt ze terug met een, blijkbaar nat doekje. Ze legt deze tegen mijn wang en ik voel gelijk een paar steken. Ik laat me in de bang weg zakken en sluit mijn ogen.
Ik open mijn ogen weer. Auw, alles doet pijn. "Zo, je bent eindelijk weer wakker." hoor ik de vrouw zeggen. "Hoelang heb ik geslapen?" vraag ik zo beleefd mogelijk. Mijn hoofd knalt bijna uit elkaar van de hoofdpijn. "Vanaf toen ik je vond? Hmm, twee dagen." antwoord ze waarna er een kleine glimlach op haar gezicht verschijnt. Ik glimlach, maar van binnen huil ik hartverscheurend. 'Papa, waarom doe je mama dit aan? Waarom mij? En waarom mijn lieve zusjes? Ik haat je, ik wil je nooit meer zien.' gaat er door me heen. "Wil je vertellen wat er gebeurd is?" zegt ze als ze bij me op de bank komt zitten. Ikzelf ga ook zitten en ik knik voor zover dat wil. "Woensdag ga ik na het Tokio Hotel concert met mijn zusje en mijn beste vriendin. En ik wou, toen ik het laatst thuis was dus wat drinken pakken. Toen hoorde ik mijn vader schreeuwen dat hij wou scheiden en zei ik iets, toen sloeg hij me." begin ik te vertellen. Mijn ogen beginnen te branden en niet veel later legt de vrouw een hand op mijn schouder. Niet veel later glijden er warme tranen over mijn wangen. "En..en..toen heb ik een paar flessen drank en heel veel bier gepakt en toen vond u me.." snik ik. Ze omhelst me onverwachts en ik huil haar schouder nat.
|
|
|
|
Post by LauzKaulitz on Sept 20, 2006 0:42:49 GMT -5
Als ze me los laat kijk ik haar door een glaas van tranen aan. "Het is goed" zegt ze zacht. Ik knik dankbaar. "mag ik u wat vragen?" vraag ik dan beleefd. "Ja zeker mag dat, en noem me maar jij hoor" zegt ze met een knipoog. "Hoe heet u..eh..je?" vraag ik verlegen. "Haha, Angela. En hoe heet jij?" vraagt ze lachend. "Ik heet Mark" zeg ik dan ook lachend maar dan kijk ik weer verdrietig. "Wat is er?" vraagt ze bezorgd, ze is inmiddels ook gestopt met lachen. "Zou ik even mogen bellen?" vraag ik. Ze knikt glimlachend en ik sta op. Ik loop de achtertuin in en pak mijn mobiel uit mijn zak. Hij stond uit, oh, ja, ik wou niet wakker worden. Whatever. Ik zet mijn mobiel aan en er komen binnen nu en vijf seconden allemaal Voicemail smsje en gemist oproepen. Ik bel naar Carina.
"Hoi?"
"Hier is Mark."
"MARK!! WAAR BEN JE VERDOMME, IK MAAKTE ME DOOD ONGERUST!"
"Sorry, mijn ouders gaan scheiden."
"Oh my kaulitz." Even is het stil aan de andere kant. "Waar ben je nu dan?"
"Angela, die ben ik onderweg tegen gekomen. Ik slaap hier nu twee dagen, in halve coma. Maar toch." zucht ik.
"Hoezo halve coma?" Ik hoor haar verbazing en angst in haar stem.
"Ik heb twee dagen geslapen omdat ik mezelf kapot gezopen had."
"Oh my Kaulitz. Ga je nog wel naar het concert?"
"Of course wel.. Maar wil jij Laura of Astrid bellen om te zeggen dat ik goed terecht ben en dat ik morgen thuis kom?"
"Ja, is goed. Maar dan ga ik weer, mijn zusje loopt irritant te springen. Hou van je, doei."
Tuuuuut tuuuuut tuuuuut.
Ik stop mijn mobiel weer in mijn zak. Angela komt er weer aan gelopen. "Waren je ouders boos?" vraagt ze bezorgt. Ik schud mijn hoofd. "Ik heb mijn beste vriendin gebelt." mompel ik dan.
|
|
|
|
Post by LauzKaulitz on Feb 1, 2007 11:12:20 GMT -5
"Oh. Zou ik mogen vragen wat ze zei?" vraagt ze verlegen. Ik glimlach even. "Ze was boos en ongerust." zucht ik. "Eh.." begin ik. Angela kijkt me vragend aan. "Zou ik hier nog tot morgen kunnen blijven?" maak ik mijn zin blozend af. Ze schiet in de lach. "Natuurlijk mag dat!" zegt ze opgewekt. Oh my Kaulitz, het word nog bijna eng. "Zou je je ouders niet even bellen?" vraagt ze dan onzeker. Ik knik verdrietig. "Momentje." mompel ik en ik loop weer naar de achtertuin.
"MARK?!"
"Mam.."
"KOM JE NU NAAR HUIS?! JE BENT VERDOMME AL DRIE DAGEN WEG!"
"Mam, chill!"
"CHIL?! JIJ-JIJ-" gilt mijn moeder tegen de telefoon. Ik zie dat Angela komt aangelopen en ze wenkt me. Ik geef haar de telefoon en ga op de grond zitten.
"Hallo? Spreek ik met de moeder van..Mark?"
"JA ZEKER EN ALS JE HEM NU NIET-"
"Hij komt morgen weer thuis, en wees een beetje lief voor hem. DAT IS NIET NIKS, EERST GAAN JULLIE SCHEIDEN EN DAARNA SLAAT JE MAN OF AL EX MAN HEM!"
Ze hangt op. Wow, ik kijk haar met grote ogen en open mond aan. "Nou ja, dat is dus geregeld, je blijft hier tot morgen." zegt ze boos. "Hoezo doe je nou zo boos?" vraag ik, dan sla ik mijn hand voor mijn mond. Dat zei ik niet, dat zei ik niet, dat zei ik niet. Ze kijkt me lachend aan maar dan kijkt ze weer ernstig. "Oh, nou, omdat ze zo loopt te schreeuwen tegen jou en je helemaal niks gedaan hebt." zegt ze terwijl ze weer boos kijkt.
Ik zet een kleine glimlach op. "Maar Mark, ga je mee naar de winkel? Ik moet nog boodschappen doen, en eh.. Ik denk ook wel dat je wat kleren kunt gebruiken." grijnst ze. Ik kijk naar onder. Oh, yeah right. Ik loop al vier dagen in dezelfde boxer. "Oh godness." zeg ik zacht. "Ik heb nog wel oude kleren van mijn pa hier liggen. Die kun je wel aan doen. En dan krijg je kleren van mij!" roept ze opgewekt. "Maar -" begin ik. "Geen gemaar, jongeman!" grijnst ze. Ik schiet in de lach. "Oké. Angela, ech héél erg bedankt voor alles. Enne, zou ik mischien eerst even mogen douchen?" vraag ik dan nog steeds een beetje verlegen. Ze schiet in de lach. "Ja hoor! En doe alsof je thuis bent!" grijnst ze. Ik voel me heel wat vrolijker worden en als Angela me uit gelegt heeft waar alles ligt stap ik onder de douch. De heette stralen verwennen mijn huid en ik maak me helemaal warm met het water. Heerlijk, vooral als je vier dagen niet gedoucht hebt! Een nieuw record, jezus. Nou, oke. Toen ik klein was mischien, maar sinds ik weer dat iemand kan stinken douch ik elke dag. Als ik me eindelijk afdroog en mijn té vette haar gewassen heb doe ik een oude boxer aan. Ik kijk in de spiegel en zie dan dat mijn tanden er vreselijk uit zien. Ik slaak een kreetje. "Wat is er?" hoor ik van ver. "MIJN TANDEN ZIJN GEEEEL" gil ik gestresst. "Heb je je kleren al aan?" vraagt ze door de deur, nu klinkt ze wat dichterbij. "Alleen een boxer!" roep ik terug. Dan zwaait de deur open. "Ik zweer dat ik hier nog ergens een extra tandenborstel had voor zulke gevallen als deze, echt waar. Waar ligt hij - aha.. Daar heb ik hem." mompeld ze meer tegen zichzelf dan mij, geloof ik. Ze duwt een grote tandenborstel in mijn hand en buigt zich dan voorover voor de tandpasta. Ik, als jongen, zou je verwachten dat ik naar haar string zou kijken. Maar kijk, voor het geval je het vergeten was. Ik ben homo, haha, wist je nog niet he? Oehoe, nou moet je opletten. Ik ben hoomoo, niemand ziet mijn gedachten toch, dus ja. Krijg ik daar ook geen gezeik over. Krrrrk! "Oh Godness" roep ik uit. "Godverdomme!" gilt Angela. Als ik kijkt zie ik dat haar pyama broek, ze had dus nog een pyama aan, helemaal uit gescheurd is. Ze duwt de tandpasta in mijn hand en ze vlucht, wat blijkbaar haar slaapkamer is, in en komt later weer naar buiten met een rood hoofd. Ik heb inmiddels mijn tanden al gepoest en ook heb ik een oude spijkerbroek, groot T-shirt en van die oude sportschoenen aan. "Euh.. Sorry" mompeld ze nog steeds rood, ooh, volgensmij word ze nog roder! Hoe rood kan een mens eigenlijk worden? "Oh, het maakt niet uit. Ik ben -" begin ik. nuts, ik had het bijna gezegt. Nou ja, Ik ben homo! Hoor je me? Hoef ik het niet meer te zeggen?! d**n, ze kan geen gedachten lezen. Oké, hier gaat hij. "Ik ben homo." zeg ik dan. Hé, best wel een opluchting eigenlijk. Ik kijk haar verlegen aan en haar gezicht klaart op. "Oh! Wat cool, dat had ik nou niet verwacht eigenlijk." zegt ze dan stralend. "Oh, oke." grijns ik. "Heb je eyeliner?" vraag ik ineens. Ze knikt grijnzend en ze rommelt weer in een la, daar haalt ze de eyeliner uit. Precies dezelfde die ik ook altijd heb! Ik neem de eyeliner van haar over en bewerk mijn gezicht. Make-up, check! Tanden wit, check! Kleding aan, check! Haar, che- he! Die heb ik nog niet gedaan. Alsof Angela mijn gedachten kan lezen duwt ze een borstel in mijn handen. Oké, nu begin ik te twijfelen, straks kan ze wel mijn gedachten lezen! Oh godness, nou ja. Ze is een aardige vrouw, en nog niet te oud om niet mee om te gaan. Ik schat dat ze éénentwintig is ofzo.
"Kijk, wat vind je van dit?" vraagt ze. Ze houd een strakke spijkerbroek omhoog en laat hem mij zien. "Die is cool!" zeg ik hard. Een paar mensen kijken om, ik geef ze een vernietigende blik en ze kijken geérgerd weg. "Pas hem eens!" roept ze opgewekt. Ik knik heel hyper en ik duik het pashokje in. "Auw! Mijn hoofd!" kreun ik. Oké, de volgende keer duik ik NIET meer! Ik trek de oude spijkerbroek uit en doe die uit de winkel aan. "Klaar?" vraagt Angela. "Bijna!" roep ik terug. Ik knoop de broek nog snel dicht en dan loop ik als een model het hokje uit. Angela kijkt bewonderen. "Staat je goed." mompeld ze goedkeurend. Ik grijns. "Oké, nu nog een T-shirt. En oh ja, ook nog schoenen!" roept ze opgewekt. Volgensmij houd ze net zoveel van winkelen als ik. Een tijdje later heb ik minstends zes tassen aan mijn handen waardoor ik geef everwicht heb. Ik heb weer de oude kleding van Angela's vader aan en Angela sleept me mee een restaurantje in. Ze trekt me mee en ik plof op een stoel, zij op de stoel naast de mijne. "Pfoeh, dat was het me wel!" zucht ze. Ik schiet in de lach. "Ik vond het heel erg gezellig. En nogmaal, héél erg bedankt. En, ik heb nog een vraagje." zeg ik in één adem. "En dat is?" vraagt ze met een opgetrokken wenkbrauw. "mag ik je een knuffel geven?" vraag ik. Ze glimlacht en knikt. Ik buig naar voren en ik omhels haar. Oh, godness. Dat ziet er vast raar uit. Ze is zo lief voor me, ze is meer een soort moeder voor me die ik nooit gehad heb. Ik denk dat ik van haar houd. Nou ja, natuurlijk niet in houden van in relatie, maar meer in houden van kwa vriendschap. Als ik haar weer loslaat kijkt ze me even aan en als er een Ober komt aangelopen houd ze die aan. Een kwartier laten genieten we van een Pannekoek met stroop en een warme chocolademelk. Als we dan eindelijk thuis komen, nou ja, bij háár thuis komen ploffen we op de bank neer. Ze legt haar hoofd op mijn schouder en ik leg mijn hoofd op haar hoofd. Zo vallen we in slaap.
|
|
|
|
Post by LauzKaulitz on Feb 1, 2007 11:13:13 GMT -5
"Mark?" hoor ik een stem ver weg. Iemand schud aan mijn schouders, zachtjes, dat wel. "Mam, lamijslape." mompel ik. "Ik ben je mam niet, ik ben Angela." zegt de stem weer. Angela? Who the f**k is, ooh ja! Lieve Angela! Ik open mijn ogen en ik zie dan dat Angela op haar kop staat. Ooh nee, dat was ik. Ik ga weer recht zitten en ik kijk Angela aan. Ze schiet in de lach en wijst naar me. "Wat is er?" vraag ik verbaasd. "Je make-up zit overal!" roept ze weer lachend. Ik voel op mijn wangen en daarna kijk ik naar mijn vingers. Ze waren zwart, van de make-up. "d**n!" roep ik uit. "Mag ik even douchen?" vraag ik. Ze knikt lachend. Ik sprint snel naar boven en daar stap ik snel onder de douch. De fijna warme stralen raken mijn huid en ik word helemaal warm. Heerlijk, zo'n douch. Ik was mijn haren en ga met mijn hoofd naar de douch kop staan zodat mijn make-up doorlekt tot in mijn nek. Ik pak een washandje en veeg de resten weg.
"Mark?" klinkt er door de badkamer deur. "Je moet vandaag gaan." zegt de stem weer, dit keer verdrietig. Ik ben net klaar en ik gooi de deur open. Daar staat Angela. "Angela, kom. Ik moet je iets vertellen." zeg ik zacht. We lopen langzaam naar beneden en we ploffen op de bank neer. "Ik moet wel gaan." begin ik. Ik zie teleurstelling in Angela's ogen. "Maar dit is niet het eind. We zullen elkaar nog zien, dat beloof ik." maak ik mijn zin af. Ik til haar kin iets op met mijn duim en wijsvinger en ik dwing haar me aan te kijken. Als ze me echt aan kijkt zie ik tranen in haar ogen, ik schrik iets. Iemand huilt om me. Dat gebeurd niet vaak, oh godness. Ik hou van haar. "Ik hou van je." zegt ze zacht. Ik laat mijn hand hangen en ineens omhelst ze me. Ik neem haar stevig in mijn armen en dan komen ook mijn tranen. Na zo een lange tijd te hebben gezeten laten we elkaar los. "Ik hou ook van jou." zeg ik dan. Ze glimlacht waterig. "Ik zal wat drinken voor ons halen." zeg ik lief. Ik loop de keuken in. "Hmm, waar zullen die glazen staan? Aha, daar!" mompel ik. Ik pak twee glazen en schenk er cola in. Dan loop ik weer terug naar de kamer en zet ik de glazen op de tafel. We lopen samen tegelijk naar boven en wacht ik daar tot ze haar make-up opnieuw heeft gedaan. Ik doe ook de mijne opnieuw, al weet ik dat het geen zin had gehad.
"Ik moet gaan." zeg ik als mijn cola op is. Mijn spullen staan al bij de deur. "Ja." zegt ze alleen. Ik sta langzaam op en Angela volgt verdrietig mijn voorbeeld. Ze duwt een papiertje in mijn hand waar haar telefoon nummer opstaat en ik zet een voet over de drempel. "Ik ga je missen." zegt ze met tranen in haar ogen. "Ik jou ook, heel erg." fluister ik. Ik omhels haar nog heel stevig voordat ik me omdraai en met al mijn tassen naar huis loop.
Hier loop ik dan. Weg van Angela, naar iets waar ik niet heen wil. Natuurlijk mis ik Carina ook wel, maar ik heb zo'n goede band met Angela gekregen die paar dagen. Ze was zo lief voor me, net een tweede moeder. Maar dan een moeder die lief voor me is, niet zo'n moeder of vader wat ik nu heb. Oh god, mijn ouders gaan scheiden. Dat is waar ook. Godness.
Rain.
Tears from my eyes,
It's fall like rain.
So much pain I feel inside,
It's not enough to die.
Nothing is enough to die,
'Cause friends are on my side.
If they not here,
It's enough to die.
Dat is alles wat ik nog heb, vrienden. Twee vrienden. Angela en Carina, de mensen waar ik zo van houd. De rest moet me niet, en dat boeit me niet. Krak, krak, krak. Ik loop nu over het grindpad heen naar de achtertuin. Dan open ik de deur en sta ik met alweer mijn make-up uitgelopen in de keuken. Als je in onze keuken staat kun je via een raam in de tuin kijken, ons lelijke kleine verrote achtertuintje. "DAAR BEN JE EINDELIJK!" hoor ik mijn moeder gillen. Jezus, mens. Ik hoef nog niet dood! "Hoi, mam." zeg ik droog. Ze kijkt me geschrokken aan. "Je..Je make-up! Ik zei toch dat je geen make-up moest dragen. Want jongens huilen ook. Ben je echt zo over straat heen geweest?! En mark, je moe-" rateld ze door, even was ik bang dat ze zou stikken maar dat deed ze niet. "Ik ga douchen." zeg ik zacht en ik loop de trap op met mijn tassen. Ik spring snel onder de douch, doe hetzelfde wat ik deze dag al had gedaan en stap er weer onder weg. Jezus, schoonheid zeg. Ik heb mijn haar vandaag al twee keer gewassen. Nog een paar dagen! Ik strompel naar mijn bed en pak mijn dagboek. Ik schrijf erin wat ik de afgelopen dagen heb mee gemaakt en ik schrijf mijn gedicht er ook in. Dan leg ik mijn dagboek weer weg en plof ik op bed, ik had gelijk mijn pyama aangedaan toen ik klaar was met douchen. Ik kruip onder de warme deken. Toch wel fijn, weer in mijn eigen bed slapen. En met die gedachte van ik in slaap, in een lange droomloze slaap.
"Ik hou van je" fluistert Carina. "Ik ook van jou." fluister ik.
Ze komt dichterbij en onze lippen raken elkaar.
Als onze tongen elkaar raken maak ik me los en kijk ik haar geschrokken aan. "Nee." zeg ik zacht. Ze kijkt me raar aan.
"Ik ben homo."
Ik schrik wakker. Waarom moet ik dit zo vaak opnieuw mee maken? Dit was afgelopen en het is niet weer gebeurd. Mischien vind ze me nog wel leuk, maar ik ben homo. En dat weet ze, dat weet ze! Ik had het Angela verteld, ze heeft er gelukkig geen problemen van gemaakt. Daar ben ik ontzettend blij over. Angela.. Ik sta op en loop mijn kamer uit naar de badkamer. Ik open de deur en loop naar binnen, de douch. Ik zet de heerlijk warme douch aan en trek mijn 'pyama' uit. Dan spring ik onder de douch en spoel de zorgen tijdelijk van me af. Ik sluit mijn ogen genietend maar mijn moment word verstoord door mijn moeder. "Ik ga naar mijn werk! En vanavond heb ik een feest, dus je ziet me niet eerder als morgen!" krijst ze door de deur. "Oké! Leg je geld neer op de tafel?" schreeuw ik door de deur heen. "Ja, voor je eten he!" roept ze. "Yo!" gil ik. Ik douch weer verder maar ik geniet niet echt meer van de douch. Als ik anderhalf uur later beneden kom en de telefoon gaat, wil ik eerst niet op nemen, maar ik neem toch maar op. "Met Mark?"'
"-...-"
"Ja! Ik kom eraan, oke?"
"-...-"
"Cool, is goed. Dat zal ik mee nemen. Mijn moeder komt toch morgen pas weer terug. Tot zo!" roep ik vrolijk tegen de telefoon. Ik leg de telefoon neer en ik begin mijn spullen te pakken. Ik ga weer naar Angela! Ik blijf er weer slapen! Ik ben zó blij. Ik sms Carina nog wel. Dat ik thuis ben geweest enzo. Als ik mijn spullen heb gepakt stap ik op mijn scooter en rijd ik naar het huis van Angela. Na een uur hebben gereden heb ik het eindelijk gevonden en bel ik aan.
|
|
|
|
Post by LauzKaulitz on Feb 1, 2007 11:14:27 GMT -5
De deur zwaait meteen open en iemand vliegt me om mijn nek. "ANGELA!" roep ik opgewekt uit terwijl ik haar stevig omhels. "MARK!" gilt ze terug. Als we elkaar los laten loop ik achter haar aan naar de woonkamer en ploffen we neer op de bank. Ik gooi mijn weekend tas ergens in de hoek van de kamer en we praten weer bij. Hoe mijn moeder had gereageert enzo, dat ik haar nu al miste en ze zei dat ze mij ook heeft gemist. Ik grijns breed en ze schiet in de lach. "Wat zullen we gaan doen?" vraagt ze een tijdje later. "Dierentuin?" zeg ik nog steeds breed grijnzend. Ze schiet in de lach en geeft me een klap op mijn schouder. "JA!" krijst ze vrolijk. Ik krijg de slappe lach en ze pakt meteen haar jas. Ik kijk haar eerst even heel vaag aan, wat weer een lachbui veroorzaakt en ik volg haar naar buiten.
Ik loop hand in hand met Angela door de Dierentuin en ik wijs grijnzend naar een neushoorn. "Dat ben jij!" grijns ik. Angela kijkt me verontwaardigd aan. "Zo'n dikke kont heb ik toch niet?" vraagt ze verbaasd en ze probeert naar haar achterwerk te kijken. "Nee, hoor." grijns ik. Ze trekt me zachtjes aan mijn haar en we lopen lachend verder. "Popcorn!" gil ik opgewekt. "Waar?!" gilt Angela. "In de winkel." grijns ik terug.
Als we door de hele dierentuin zijn heen gerent en gerolt hebben we elkaar voor ik weet niet welk dier allemaal meer. "Kom we gaan wat drinken. En eten!" roept Angela opgewekt. Ik lach naar haar. Ze pakt mijn hand en trekt me keihard aan mijn arm. "Auwtsch, wil je mijn arm er af breken ofzo?!" vraag ik net verontwaardigd. Ze schiet in de lach. "Koe!" roept ze terwijl ze me weer mee trekt. Ik zie in de verte een restaurantje en ik begin ineens keihard te rennen. "Hé, neushoorn! Wacht op mij!" gilt Angela als een klein kind. Ik kijk rennend achterom en lach. "Koeee!" roep ik tegen haar terwijl ik nog steeds achterom kijk. Als ik weer vooruit kijk ben ik net te laat om dat ene muurtje van het restaurantje te zien en ik knal vol op tegen de muur. "Godver-de-godver!" vloek ik terwijl ik ga zitten, op de grond. Angela komt er verbaasd aan gerend. "Gaat het wel?" vraagt ze ongerust. "Euhm.. Behalve dat mijn hoofd door midden gebroken is, gaat het prima met me." zeg ik droog terwijl ik over mijn pijnlijke hoofd wrijf. We schieten beide te gelijk in de lach en Angela steekt haar hand uit die ik dankbaar aan pak, nog steeds lachend. Als we in het restaurantje komen sla ik speel mijn arm om Angela heen en gaan we zitten. Als er een ober aan komt gelopen pak ik hem bij zijn arm. "Mogen wij bestellen?" vraag ik, ik kijk hem aan. Omk, mooie ogen! En dat haar..omk..hij is zooo mooi. De ober knikt. Volgensmij is hij ongeveer van mijn leeftijd. Hij houd een papiertje voor zich en ik kan alleen maar naar hem kijken, alleen maar. Zijn lange donker blonde haar, vast gebonden met een elastiekje, een héél klein beetje oog potlood en mascara. Oh, wat ziet hij er geil uit! "Wat mag het zijn?" vraagt hij. "Twee warme chocomelk." neemt Angela het van me over als ze me ziet kijken. Hij knikt en loopt weg. Ik vang nog net één enkele blik op van zijn naam kaartje; Hector. Hippe naam, ouderswets, maar hip. In de dierentuin. Omk.
Tijdsprong, nu is het de dag van het concert.
"Omk! IK GA VANDAAG NAAR TOKIO HOTEL!" gil ik als ik met Astrid, Laura, Carina en Angela door de stad loop. "Kom, we gaan ijs eten, ik trakteer." zeg ik. Ik kijk in de ramen en zie mijn weerspiegeling. Oehw, seksieheid. Zonnebrilheid. Als we even later op het terrasje zitten met iedereen een ijsje in hun handen staar ik voor me uit te staren. "Wat is er?" vraagt Angela bezorgt terwijl ze een hand op mijn schouder legt. "Ik zit aan vanavond te denken." beantwoordt ik haar vraag. "Komt Tokio Hotel vanavond?" vraagt ze. "Ja!" zeg ik glimmend. "Oehw, dan kom je vanavond dus niet langs?" vraagt ze beteuterd. Tjah, de laatste tijd ben ik vaker bij haar dan bij wie dan ook. Maar dit concert ga ik even niet af zeggen! "Hmm, dat ijsje was lekker. Hoe laat is het?" vraagt Carina ineens. "Vijf uur, hoezo?" antwoord Angela, die eerst op haar horloge had gekeken. Mijn ogen worden groot. "Je ogen puilen uit, broerlief. En dat is niet seksie." zegt Laura. Ik geef haar een klap tegen haar hoofd en ze duikt gierend onder de tafel. "We moeten terug! We moeten allemaal nog douchen, eten en al die nuts!" zeg ik opgefokt. "Rustig, broerlief." zegt nu Astrid. "We redden het wel." vervolgt Carina. Ik sta op, geeft Angela nog een knuffel en ren er dan van door. "Hé, wacht op mij!" hoor ik in de verte nog. Ik blijf rennen tot ik tegen iemand op knal. "Je ziet toch dat ik ha-" begin ik. Ik kan de zin niet af maken. Voor me staat s'werelds mooiste jongen ooit; Bill Kaulitz. "Ehm, sorry." zeg ik verbijsterd. Ik blijf op de grond zitten terwijl hij nog staat. Hij glimlacht. Dan steekt hij zijn hand uit en pak ik deze trillend aan. Als ik eindelijk sta laat hij mijn hand nog niet los en bestudeerd mijn nagels. Ik kijk zenuwachtig naar zijn gezicht. "Mooie nagels." zegt hij glimlachend. Ik lach zenuwachtig. "Ik ehm.. ga vanavond ook naar het concert." floep ik er uit. Bill kijkt me aan. "Vet hip, man!" roept hij uit. Hij geeft me een box en ik kijk hem verbaasd aan. "Wat is er? Zie je een spook?" vraagt hij grijnzend. "Nou erm..nee. Maar.. ik ben ontzettende fan van jullie eigenlijk en nu loop-ik-gewoon-tegen-je-op!" hijg ik half. Bill schiet in de lach. "Jongen toch, ik heb een vraagje." zegt hij dan ineens. Terwijl hij een stapje dichterbij komt. "Heb jij er problemen mee met andere mensen omdat je fan van mij enzo bent?" vraagt hij terwijl hij me aan kijkt. Met zijn mooie diepe donkere ogen waar ik alleen van gedroomt heb ze te zien. "Ja, behoorlijk. Maar dat boeit me niet. Ik luister wat ik wil en de rest kan mooi op flikkeren." antwoord ik vast beraden. Ik zie Bill verbaasd kijken. "Bill, kom nou! We moeten op schieten, als je nog de soundcheck wil doen enzo!" hoor ik iemand gillen. Ik kijk op; Tom. "Tom." zeg ik zachtjes. Bill schiet weer in de lach. "Maar ik moet gaan, anders vermoord Tom me. Hier." zegt hij. Hij schrijft iets op, duwt het in mijn hand en loopt weg. Hij zwaait nog één keer achterom en dan is hij verdwenen. Ik kijk op het kaartje. Omg, ik ga backstage bij Tokio Hotel!
|
|
|
|
Post by wowposter on Sept 28, 2008 7:16:45 GMT -5
|
|
|
|
Post by wowposter on Oct 4, 2008 4:00:18 GMT -5
|
|
|
|
Post by wowposter on Oct 5, 2008 10:48:09 GMT -5
|
|
|
|
Post by wowposter on Nov 3, 2008 5:07:06 GMT -5
|
|
